بیزینس‌مانیتور پاسخ می‌دهد چرا ایران برای سرمایه‌گذاری مناسب است؟

بیزینس‌مانیتور پاسخ می‌دهد چرا ایران برای سرمایه‌گذاری مناسب است؟

ایران به علت دارا بودن جمعیت بالا، اشتیاق های تجاری و منابع طبیعی غنی می تواند یک فرصت سرمایه گذاری محبوب باشد، اما تحریم ها جلوی حضور سرمایه گذاران خارجی و رشد اقتصاد داخلی این کشور را گرفته است. علاوه بر این ، بروکراسی فراگیر در ایران و محدود بودن فن آوری ها و زیرساخت های موجود، موجب ایجاد ریسک های قابل ملاحظه ای از نظر هزینه ها و تاخیر ها جهت انجام فعالیت های تجاری احتمالی در این کشور می گردد.

به طور کلی، ایران یک کشور عمدتا غیرجذاب برای سرمایه گذاران است که دارای ریسک های عملیاتی اساسی زیادی است. به دلیل تحمیل تحریم ها که مانع از جریان کالا، تکنولوژی و پول از ایران به مناطق دیگر جهان و برعکس شده است، ما ریسک بالایی در ایران می بینیم. به علاوه، این تحریم ها موجب بالا رفتن نرخ تورم در ایران شده اند که می تواند در مناطق شهری به ۲۸ درصد برسد.
تحریم ها همچنین موجب افزایش خروج ایرانی های تحصیلکرده از کشور برای یافتن کار مناسب شده است. رویکردهای غرب نسبت به ایران که منجر به این تحریم ها شده، همچنین فعالیت های تجاری و اقدامات در ایران را به دلیل بالا بودن هزینه بیمه و امنیت شخصی، پر هزینه تر می سازد.

اما تحولات اخیر که موجب کاهش جزئی تحریم ها علیه ایران شده، می تواند شروعی باشد برای پیوستن مجدد ایران به اقتصاد جهانی. در صورتی که این اتفاق رخ بدهد، ما پیش بینی می کنیم که بسیاری از خطرات شدید سرمایه گذاری و تجارت در ایران به نحو قابل توجهی در طول زمان کاهش یابد و ایران را به یک کشور تا حدی جذاب برای سرمایه گذاران تبدیل سازد.

این گزارش افزود: ایران چهارمین ذخایر بزرگ نفتی و دومین ذخایر بزرگ گازی اثبات شده جهان را در اختیار دارد و این بدان معناست که پتانسیل تولید ثروت از طریق سرمایه گذاری و فعالیت های تجاری در ایران بالاست. به خصوص صنعت گاز طبیعی ایران توسعه نیافته است و عمدتا از آن برای تامین نیاز داخلی استفاده شده است، زیرا تحریم ها فرصت ها برای صادرات آن را محدود کرده اند.

به علاوه، ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی اش، فرصت قابل توجهی برای افزایش اهمیت و روابط تجاری جهانی اش داراست. در خشکی، ایران کوتاه ترین و سریعترین مسیرها برای ترانزیت کالا بین اروپا و شرق آسیا و همچنین بین بخش اعظمی از روسیه و منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا را دارد.
ایران با توجه به دارا بودن شبکه ریلی نسبتا قوی، و نیاز به تنها بهبود معقول زیرساخت های جاده ای اش، در صورت لغو تحریم های مسافرتی و تجاری می تواند از موقعیت جغرافیایی خود به عنوان یک قطب ترانزیتی در بین چند منطقه مهم، کمال استفاده را ببرد.

همچنین، ایران چند ویژگی کلیدی دارد که می تواند برای سرمایه گذاران جذاب و سودآور باشد. این ویژگی ها عبارتند از: هزینه پایین تسهیلات اساسی، پایین بودن هزینه های عمومی کسب و کار و سهل گیری نسبی ای که با استفاده از آن قراردادها می توانند اجرایی شوند. تضمین اینکه صاحبان چک های برگشتی دارای جرم کیفری نیستند.

درصد بالای با سوادی و آموزش های ابتدایی در بین نیروی کارگر ایرانی نیز ریسک کارفرمایان را کاهش می دهد، اما نرخ بالای بیکاری به معنای نبود تجربه کار و مهارت های مفید در درون این نیرو هاست. میزان بالای امنیت کارگران خارجی یک مزیت اساسی برای کسب و کارهایی است که به دنبال ورود به ایران هستند و به دلیل سیستم قضایی و سیاستگذاری موثر و کافی عمدتا پابرجا باقی مانده است.

اما موضوعات مربوط به امنیت اتباع خارجی می تواند بسته به نحوه پذیرش تحولات جدید بین المللی توسط ایرانیان مهم تر شود. اگر پذیرش این تحولات نامناسب باشد، همزمان با اعلام افزایش یا پا برجا باقی ماندن تحریم ها، تنش ها می تواند تشدید شود، مقامات ممکن است به اتباع خارجی مشکوک شوند و شهروندان ایرانی ممکن است نسبت به خارجی ها حس عداوت پیدا کنند. این می تواند هزینه های امنیتی و پرداخت ها به مقامات به منظور حفاظت یا همکاری را افزایش دهد.

این گزارش افزود: ایران از نرخ نسبتا بالای وقوع فساد در دستگاه عریض و طویل اداری خود رنج می برد و این منجر به ایجاد هزینه های غیرقابل پیش بینی برای فعالیت های تجاری می گردد. به علاوه، میزان بالای قاچاق کالا و سوخت موجب تضعیف فعالیت های اقتصادی و بازارهای قانونی می شود و گروه های خلاف کار را تقویت می کند. این مسئله همچنین هزینه های بیمه ای را افزایش می دهد.

سایر نگرانی های عمده کسب و کارهای بین المللی برای ورود به ایران شامل میزان بالای سانسور و قوانین است که فضای عملیاتی را با سختگیری خاصی مواجه می کند که بسیار شرکت ها به خصوص شرکت های غربی به آن عادت ندارند. این فضا ممکن است برخی فعالیت ها را ممنوع یا مستحق جریمه بداند، و این بدان معناست که سرمایه گذاران باید قبل از حضور در ایران از هنجارهای حاکم بر جامعه ایرانی آگاهی پیدا کنند.
به علاوه، ایران دارای قوانین قوی ای در زمینه حمایت از مالکیت فکری نیست و این منجر به ریسک احتمالی سرقت و کپی آثار و محصولات تولیدی می شود. در نهایت اینکه، به رغم ضعف پاسپورتهای ایرانی در ورود به اکثر کشورهای جهان، بدون نیاز به ویزا، ایران با مشکل فرار مغزها دست به گریبان است. این موجب نبود نیروی با سطح تحصیلات بالا در بین نیروی کار ایرانی می شود که به معنای ریسک بالا برای کارفرمایان از نظر هزینه وارد کردن چنین نیروی کاری می باشد.