اخبار و مطالب روز صنعت آسانسور نیازمند کارخانجات تولیدی: منتشر شده در تاریخ 21 فروردین 1395 رئیس هیئت مدیره سندیکای آسانسور و پلهبرقی ایران گفت: هرچند شرکتهای طراحی و مونتاژ آسانسور در داخل کشور عملکرد موفقی داشتهاند، اما در زمینه تولید آسانسور، توانایی رقابت با کارخانههای بزرگ کشورهای دیگر را ندارند. قاسم رحمانی با بیان این مطلب افزود: بهرغم فعالیت حداقل ۲۰۰ کارخانه و کارگاه کوچک در زمینه تولید قطعات آسانسور (در، کابین گاورنر، پاراشوت، براکت، وزنه و دیگر قطعات منفصله) از کارخانههای بزرگ تولید آسانسور در کشور بی بهرهایم. وی با اشاره به اینکه در کشورهای اروپایی، آمریکایی و یا خاور دور نظیر ایتالیا، آلمان، ژاپن، کره و چین، دهها کارخانه بزرگ در زمینه تولید آسانسور فعالیت میکنند، گفت: ایران تنها در زمینه طراحی و مونتاژ آسانسور موفق بوده است. رحمانی در ادامه اظهار داشت: هماکنون عمده آسانسورهای داخلی در ایران را شرکتهای دارای گواهی طراحی مونتاژ نصب میکنندکه این گواهی را با تأیید سندیکای آسانسور و پلهبرقی ایران، از وزارت صنایع اخذ کردهاند. این تولیدکننده آسانسور با بیان اینکه آسانسورهای شرکتهای طراحی و مونتاژ، باید نزدیک به استانداردهای جهانی باشد، افزود: با توجه به تحولات چندساله اخیر در صنعت آسانسور (برای نمونه مطرح شدن آسانسورهای گیرلس با بدون گیربکس که نسل جدید نیروی محرک آسانسور است، شرکتهای طراحی و مونتاژ داخلی نیز محاسبات طراحی و مونتاژ خود را بر اساس استانداردهای روز دنیا انجام میدهند. رحمانی در ادامه اظهارات خود، طولانیشدن نصب آسانسورها را مرتبط با طولانیشدن زمان ساخت ساختمانها دانست و گفت: ساختمانها در ایران طبق زمانبندی منطقی ساخته نمیشوند و سازندگان به دلایلی نظیر کمبود نقدینگی، تأخیر در صدور جواز ساخت از شهرداریها، با تطویل زمان ساخت در مراحل طراحی، تغییر کاربری و… ساختمانها روبهرو میشوند. وی اضافه کرد: به طور نمونه در بسیاری از قراردادها که سازندگان بر تحویل آسانسور طی مدتی سه ماهه اصرار میورزند؛ بهرهبرداری از ساختمانهای موردنظر، درنهایت بین یک تا دو سال به طول میانجامد که در چنین مواردی شرکتهای آسانسورسازی متضرر میشوند. رحمانی همچنین در مورد وضعیت چاههای آسانسور گفت: در سالهای گذشته، با مشکلات متعددی در رابطه با ابعاد چاههای آسانسور مواجه بودیم؛ اما طی چند سال اخیر به دلیل تذکرات شهرداریها، در چاههای آسانسور استانداردها رعایت شده و شمار چاههای غیراستاندارد به طور چشمگیری کاهش یافته است. وی افزود: عمده مشکلات مربوط به چاههای آسانسور در شهرها و مناطق دورافتاده، مشاهده میشود و در مراکز استانها و تهران شاهد این مسئله نیستیم. رئیس هیئت مدیره سندیکای آسانسور و پلهبرقی ایران در پاسخ به این پرسش که چرا مطابق با آمار اعلام شده از سوی سازمان آتشنشانی، بیشترین درصد حوادث مربوط به آسانسور است گفت: گزارشات مربوط به حوادث آسانسور که از سوی سازمان آتشنشانی ارائه میشود، کلی است. وی در این راستا توضیح داد: یعنی کارشناسان این سازمان، حبس افراد در آسانسور را نیز جزو حوادث تلقی میکنند؛ اما حبس، قطعی برق و یا بروز مشکل فنی در آسانسور حادثه به شمار نمیآید و حوادث منجر به جراحت و یا فوت حوادثی بسیار جدی در صنعت آسانسور است که در این راستا، بحث نصب آسانسور استاندارد، اهمیت خود را نشان میدهد. رحمانی تأکید کرد: آسانسور استانداردی که به درستی طراحی و نصب شده و تجهیزات استاندارد در آنها به کار رفته و بازرس اداره استاندارد بر آن نظارت داشته و گواهی استاندارد ارائه کرده باشد، دچار حادثه نمی شود. او عمده حوادث آسانسور را مربوط به آسانسورهای قدیمی یا آسانسورهای بدون بازرسی دقیق و ساخته شده توسط شرکتهای غیرمجاز و بدون گواهی دانست و تأکید کرد: به دلیل خروج سیستمهای ایمنی آسانسورهای قدیمی از مدار و عدم برخورداری درها از ایمنی لازم و پل شدن سیستمهای ایمنی آنها، آسانسورهای قدیمی نیاز به نگهداری و پشتیبانی دارند. رحمانی در پایان خاطرنشان کرد: مانند کشورهای پیشرفته، باید در ایران نیز “بازرسی ادواری” از آسانسورها با کمک مؤسسه استاندارد و شرکتهای بازرسی اجباری و اجرایی شود تا شمار حوادث کاهش یابد. آیا این مطلب مفید بود؟ ارسال نظر میانگین امتیازات / 5. No votes so far! Be the first to rate this post.